Ο Πάνος Φωτάκος και ο Δημήτρης Τσάρνος συνεργάζονται σε διάφορα μουσικά projects. Πριν λίγο καιρό μάθαμε για την νέα τους κοινή δουλειά με τίτλο "SPARAGMATA", που με το πρώτο άκουσμα της, μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Θέλαμε λοιπόν, να μάθουμε κάποια παραπάνω πράγματα γι αυτούς. Διαβάστε όσα συζητήσαμε...
Ξεκίνημα με μία κλασική ερώτηση: Πως και αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική; Ήταν διέξοδος, μέσο έκφρασης και εσωτερική ανάγκη ή απλώς έτυχε;
Καλησπέρα και από εμάς! Ξεκίνημα με μια κλασική απάντηση. Η ενασχόληση μας με την μουσική ήταν κάτι το οποίο έτυχε σε σχετικά μικρή ηλικία κάπου εκεί στην εφηβεία. Λίγο οι κακές παρέες, λίγο τα ακούσματα, λίγο κάνα όργανο ξεχασμένο από κάποιον “μπάρμπα” σε κάποια ντουλάπα, δημιούργησαν μια εσωτερική ανάγκη η οποία με τον καιρό έγινε διέξοδος και με τα χρόνια μέσο έκφρασης.
Υπήρξε κάποιο μουσικό όργανο ή κάποιος καλλιτέχνης (ή και τα δύο) που σας τράβηξε αρχικά στη μουσική, σας έδωσε το έναυσμα να ασχοληθείτε μαζί της;
Υπήρχε μια κιθάρα, οι Sabbath, o Γιώργος, ο Γιάννης, οι Beatles και ο Χρήστος Κυριάζης.
Θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για τη μουσική σας πορεία, τα βήματα σας μέχρι σήμερα. Πριν τη συνάντηση σας για τον κοινό σας περσινό δίσκο, είχατε ξαναβρεθεί μουσικά κάπου; Πως αποφασίσατε να συνεργαστείτε για τον “Sparagmata”;
Έχουμε συνεργαστεί και σε άλλα σχήματα μαζί.Αυτό ξεκίνησε το 2015 στο στούντιο του φίλου μας του Τάσου Ιωαννίδη. Δισκογραφήσαμε παρέα, περιοδεύσαμε παρέα, κάναμε παρέα, χαθήκαμε για λίγο και ξαναβρεθήκαμε ώστε να φτιάξουμε τα "sparagmata".
Ποια ήταν και είναι τα ακούσματα του καθενός (είδη, μπάντες κ.ο.κ); Στο δίσκο ακούμε τη συνισταμένη αυτών ή απλώς επιλέξατε έναν εντελώς διαφορετικό, κοινό δρόμο;
Σίγουρα είναι μια συνισταμένη πολλών ακουσμάτων.Ταυτόχρονα όμως γινόταν αναζήτησή φρέσκιας πληροφορίας και ερεθισμάτων επί τούτου. Αυτό όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο ήταν ο αυτοσχεδιασμός και ο πειραματισμός. Μια διαδικασία που έδωσε κατεύθυνση στον ήχο μας.
Η λέξη «σπάραγμα» σημαίνει κομματάκι αλλά και νευρωτικός σπασμός / σπασμωδική κίνηση *απ’ότι ψάξαμε να μάθουμε. Ενδιαφέρουσα επιλογή τίτλου σαφώς. Εκφράζει ο τίτλος κάτι πιο συγκεκριμένο για εσάς;
Για μας ο τίτλος “SPARAGMATA” εκφράζει μiα εσωτερική, συναισθηματκή σύγκρουση με μεγάλη διαδρομή και ο σπαραγμός είναι απόσταγμα αυτού.
Μιλήστε μας λίγο για τα τέσσερα κομμάτια του δίσκου. Στα δικά μας αυτιά ακούγονται σαν ένα soundtrack μιας ταινίας που παρουσιάζει ένα διστοπικό κόσμο, ένα σεληνιακό τοπίο ή μια φουρτουνιασμένη θάλασσα. Βίαιες, σκληρές εικόνες σε γενικές γραμμές. Βέβαια μπορεί να θέλατε να εκφράσετε κάτι εντελώς διαφορετικό, αυτή άλλωστε είναι και η μαγεία τις instrumental μουσικής. (Instrumental, αλλά πιο συγκεκριμένα θα χαρακτήριζα το δίσκο ως post rock με αρκετά παραδοσιακά στοιχεία αλλά και μία αντίθεση με Industrial και ambient ατμόσφαιρες.Πόσο εύκολο είναι να καταγράψει κανείς μουσικά όσα έχει στο μυαλό του, μόνο με κιθάρα και κρουστά;).
Η απάντηση βρίσκεται στην ερώτηση.Θέλαμε να δημιουργήσουμε εικόνες στον ακροατή και συνθέτοντας την μουσική σκεφτήκαμε και εμείς σεληνιακά τοπία και φουρτουνιασμένες θάλασσες. Αν κάτι άλλο υπάρχει και θα θέλαμε να πούμε για τον δίσκο, είναι ότι κατά την διαδικασία της δημιουργίας του βρισκόμασταν και εμείς σε μια εσωτερική αναζήτηση, πράγμα που ίσως αποτυπώνεται και στην μουσική μας. Όσον αφορά το είδος ο καθένας μπορεί να δώσει την ερμηνεία του.Τώρα σε σχέση με το πόσο είναι δύσκολο κάτι η όχι, εμείς κάναμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε και χρησιμοποιήσαμε τα μέσα που είχαμε στα χέρια μας, μια κιθάρα και τα κρουστά. Από την στιγμή που καταφέραμε και σου δημιουργήσαμε εικόνες και συναισθήματα...αποστολή εξετελέσθη.
Σίγουρα η ελληνική μουσική, ψυχή και αίσθηση εμφανίζεται μέσα στις συνθέσεις, συμφωνείτε;
Συμφωνούμε, “κλέβουμε” χωρίς τύψεις και ενοχές στοιχεία από όλες τις μουσικές που μας αρέσουν. Και σίγουρα υπάρχει μεγάλη αγάπη για την Ελληνική παραδοσιακή μουσική.
Σε γενικές γραμμές πως βλέπετε τα πράγματα στο μουσικό στερέωμα στην Ελλάδα. Έμπνευση σίγουρα υπάρχει, κόσμος να ασχολείται επίσης. Υπάρχει μουσική σκηνή, υπάρχει κόσμος να την στηρίξει οικονομικά;
Υπάρχει ναι, υπάρχει κόσμος εκεί έξω που εννοεί αυτό που κάνει και παραδίδει το μήνυμα. Για το μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου αυτού, η μουσική λειτουργεί διεξοδικά και στηρίζει την σκηνή αυτή. Μακάρι να μπορέσουμε να δούμε στο μέλλον τον κόσμο να συσπειρώνεται και να στηρίζει όλα τα είδη μουσικής, όπως γίνεται στη metal σκηνή.
Θεωρείτε ότι το internet (streaming κλπ) έχει κάνει εν τέλει καλό στη μουσική; Η ερώτηση αφορά τόσο στους μουσικούς που παρουσιάζουν το έργο τους, όσο και φυσικά στο ευρύ κοινό που ακούει, αγοράζει (ή δεν αγοράζει) και παρακολουθεί (ή όχι) live.
Συμφωνούμε πως το streming έχει κάνει καλό στην διανομή της μουσικής. Με αυτό τον τρόπο μπορεί και ο κόσμος να ακούσει τα δικά μας “SPARAGMATA”
Μπορεί ένας μουσικός να ζήσει στην Ελλάδα από τους δίσκους που κυκλοφορεί και τα live που κάνει;
Όχι.
Πείτε μας κάποιες σκέψεις και συναισθήματα από το πρόσφατο άνοιγμα σας στη συναυλία των φοβερών Xylouris / White.
Είμαστε τυχεροί που μοιραστήκαμε την σκηνή με αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες.Η απλότητα τους τόσο πάνω στο σανίδι αλλά και κάτω από αυτό είναι κάτι που σπανίζει.
Υπάρχουν σύγχρονοι καλλιτέχνες/μπάντες, Έλληνες ή μη, που ξεχωρίζετε;
Υπάρχουν σπουδαίοι καλλιτέχνες εκεί έξω που μιλάνε πολύ καλά την γλώσσα τους. Ευχόμαστε και σε αυτούς και σε μάς ο κόσμος να τους ανακαλύψει και να τους ξεχωρίσει.
Σας ευχαριστούμε πολύ. Ελπίζουμε να σας δούμε σύντομα σε κάποιο live.
Και εμείς ευχαριστούμε, απολαύσαμε την συνέντευξη και καλή συνέχεια.
ΠΑΝΟΣ ΦΩΤΑΚΟΣ | ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
O Πάνος Φωτάκος ξεκίνησε την ενασχόλησή του με την μουσική στα δεκατρία του περίπου χρόνια. Με μέσο έκφρασης την ηλεκτρική κιθάρα, ανέκαθεν ανοιχτός σε ποικίλα ακούσματα και με διάθεση για πειραματισμό, έχει συμμετάσχει δισκογραφικά σε διάφορα Αθηναϊκά μουσικά projects, όμως παράλληλα βάδιζε το δικό του μουσικό μονοπάτι.
Σήμερα συνεχίζει να συνθέτει, έχοντας κυκλοφορήσει πέντε προσωπικά album και αρκετά single με μια πιο κινηματογραφική ματιά, ambient υφές και μια διάθεση για εξερεύνηση της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
To 2017 κυκλοφόρησε τον δίσκο “ISLE”, τον οποίο εμπνεύστηκε από τη παραμονή του στο νησί της Αμοργού, αποτελούμενο απο τέσσερα κομμάτια, με μοναδικό όργανο την ηλεκτρική κιθάρα.
Το 2021 έρχεται το δεύτερο album με το όνομα “AKRITAS”, και τη συμμετοχή μουσικών όπως οι Ανδρέας Πολυζωγόπουλος, Νίκος Βελέντζας και Δημήτρης Βαρουξής. Ένας concept δίσκος με θεματολογία την ψυχολογική αστάθεια του ανθρώπου και τα πνευματικά επίπεδα που καλούμαστε να ανέβουμε για να πετύχουμε ψυχική ανάταση. Πέντε ιστορίες που μας πάνε από το φως στο σκοτάδι, και από το σκοτάδι στο φως.
Τον Αύγουστο του 2022 κυκλοφορεί τον τρίτο του δίσκο, “CICADAS”. Mια ωδή στο καλοκαίρι και στους ακούραστους τραγουδιστές του καλοκαιριού. Επτά συνθέσεις με μοναδικό όργανο την ηλεκτρική κιθάρα και τη χρήση πεταλιών/εφέ. Μελωδίες, αρχέγονα συναισθήματα και ήχοι από τα βάθη της θάλασσας συνθέτουν την εν λόγω δουλειά.
Τον Ιανουάριο του 2023 κυκλοφορεί ένα μικρό EP με τίτλο “SOUNDSCAPES & LANDSCAPES”.
Μilos, Nisyros και Amorgos είναι οι τίτλοι. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στα εν λόγω νησιά με τον απόκοσμο χαρακτήρα. Τον Δεκέμβριο του 2023, σε συνεργασία με τον Δημήτρη Τσάρνο στα τύμπανα, γράφουν τον δίσκο τους “SPARAGMATA”. Ένα ζωντανά ηχογραφημένο album, αποτελούμενο από τέσσερις οργανικές συνθέσεις με avant garde rock, post, ambient, folk χαρακτήρα και αυτοσχεδιαστικές στιγμές. Μια δουλειά που φέρνει του δύο μουσικούς ένα βήμα πιο κοντά στην ελληνική μουσική, μέσα από το δικό τους προσωπικό ύφος και στυλ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΡΝΟΣ | ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Δημήτρης Τσάρνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Δεκαπέντε χρόνια μετά η ζωή του άλλαξε όταν άρχισε να ανακαλύπτει όλο και περισσότερο τον κόσμο της μουσικής. Τον τράβηξε περισσότερο ο κόσμος των κρουστών οργάνων και συγκεκριμένα τα τύμπανα. Έχει συνεργαστεί με πάρα πολλά μουσικά σχήματα ενώ έχει δισκογραφήσει και με αρκετά από αυτά.
Σήμερα, συνεχίζει να μοιράζεται αλλά και να πειραματίζεται με τις μουσικές που αγαπά περισσότερο, ενώ παράλληλα ασχολείται και με το διδακτικό κομμάτι της μουσικής.
Τον Δεκέμβριο του 2023 ολοκλήρωσε και αποτύπωσε μαζί με τον Πάνο Φωτάκο την πρώτη τους προσωπική δουλειά με τίτλο “SPARAGMATA”. Τέσσερα κομμάτια, μια ιστορία με πολλές μεταβλητές για τον καθένα, αλλά μια και μόνη διαδρομή. Η ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία και η δίψα για εξερεύνηση εντός και εκτός συνόρων ήταν το κίνητρο πίσω από τη συγκεκριμένη δουλειά.
