Tην περασμένη Κυριακή βρεθήκαμε καλεσμένοι σε μία σημαντική εκδήλωση στην πανέμορφη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης. Ο τίτλος αυτής ήταν Fresh Voices και αποτελούσε στην ουσία το νέο ξεκίνημα του σταθμού της Athens Voice, του Voice 102,5.
Στο μουσικό κομμάτι της εκδήλωσης που ήταν και το βασικό ενδιαφέρον μας, είδαμε και ακούσαμε (όχι όλοι βέβαια*) πολύ ενδιαφέροντα σχήματα, «φρέσκες» μουσικές: Είδαμε τον Πάνο Μπίρμπα, γνωστό από τους Dustbowl, με μουσικές από το νέο του δίσκο που παρουσιάζεται σε λίγες μέρες αλλά και με μία υπέροχη διασκευή που μας θύμισε πως οι κομματάρες είναι για πάντα ζωντανές και επίκαιρες. Είδαμε τους αγαπημένους μας The Vaxtones, μία παρέα γνωστών μουσικών που ενώθηκαν και μας έδωσαν έναν από τους πιο φωτεινούς δίσκους της χρονιάς. Είδαμε και τον Βρετανό Jake Isaac, που δεν τον ήξερα, δεν είναι my cup of tea μουσικά, όμως με κέρδισε με την πανέμορφη φωνή, το κέφι και την ευγένειά του. Να σημειώσω εδώ ότι και οι τρεις μπάντες είχαν ετοιμάσει ένα (σχεδόν) ακουστικό σετ, που σαφώς προσέδιδε ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο live.

Ο Πάνος Μπίρμπας ήταν ο πρώτος μουσικός που, μαζί με την μπάντα του, ανέβηκε στη σκηνή. Σε κερδίζει με την βαρύτονη φωνή του, αυτό είναι δεδομένο. To κομμάτι Bloom που έχει ήδη κυκλοφορήσει, είναι μια υπέροχη μπαλάντα και όπως μας είπε και ο ίδιος από σκηνής αναφέρεται σε ένα θέμα πολύ επίκαιρο στις μέρες μας: Tα παιδιά και τις τρομερές δοκιμασίες που ο «πολιτισμός» μας τα υποβάλει. Ακούσαμε επίσης ένα κομμάτι το οποίο θα κυκλοφορήσει ως ντουέτο με την Etten (τη φωνή των The Vaxtones -μεταξύ άλλων-), το Dandelion’s Dance, ενώ για το τέλος, προσωπικά με εξέπληξε ευχάριστα με μία διασκευή σε ένα από τα ομορφότερα κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ (όπως είπε και ο Πάνος, προλογίζοντας το), το Venus in Furs των Velvet Underground. Σύντομο αλλά ωραίο set. Επόμενο ραντεβού με τον Πάνο στις 12/12 στο Gazarte, που θα παρουσιάσει το νέο του δίσκο.

Panos Birbas Set List
Bloom
Dandelion’s dance
Waltz
Pull me Out
Venus in Furs - Velvet Underground Cover.

Για τους The Vaxtones τα έχουμε ξαναπεί αλλά τα καλά πράγματα δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να μην τα επαναλαμβάνουμε. Τους έχουμε δει live ήδη 2-3 φορές και 1-2 ακόμα ήμασταν τυχεροί και μας φιλοξένησαν και στο στούντιο όπου έκαναν τις πρόβες τους. Αυτή τη φορά όμως, ακούσαμε τα κομμάτια του ντεμπούτο τους, σε ακουστική εκδοχή και έτσι υπήρχε και ένα παραπάνω στοιχείο έκπληξης. Η indie pop φάση τους, πάντα θα μας αρέσει, πάντα μας κάνει να τραγουδάμε, να χορεύουμε και να ξεχνιόμαστε λίγο από τα όποια ζόρια που έχει ο καθένας. Αυτό είναι το κλειδί της μουσικής τους, αυτό το τόσο απλό και τόσο δύσκολο να πετύχει κανείς. Ακούσαμε το μεγαλύτερο μέρος του Never Ending Story και με το κέφι που έβγαζε η μπάντα από σκηνής, νομίζω πως προκάλεσαν ένα καλό παρτάκι στο κοινό.

Τhe Vaxtones set list
The Things We Never Learned
Dreamer
I cannot Write a Happy Song
Sha La La
What Was He Like
Never Ending Story
Never Understand

Για την τελευταία περίπου μισή ώρα, την εκδήλωση ανέλαβε να συνεχίσει ο Jake Isaac που μαζί με την ξαδέρφη του στα δεύτερα φωνητικά και ένα ακόμα μουσικό στην κιθάρα, μας κράτησε ωραία συντροφιά με τις soul και folky μουσικές του και τα πολύ ζεστά, βαθιά φωνητικά του.

Είχε μπρίο, χαμογελούσε διαρκώς, το απολάμβανε που ήταν μαζί μας και έκανε τα πάντα για να τραβήξει την προσοχή όσο γινόταν περισσότερου μέρους του κοινού. Μέχρι και από τη σκηνή κατέβηκε και δημιουργώντας ένα κύκλο γύρω του ζήτησε τη συμμετοχή όλων για να “τραγουδήσουμε όλοι μαζί" ένα κομμάτι. Ωραίος τύπος, ευγενέστατος και αποτέλεσε ένα γλυκύτατο κλείσιμο για τη βραδιά.

*Επειδή καλώς ή κακώς, είμαστε «συναυλιακό» site, οφείλω να ομολογήσω ότι ενώ πέρασα αρκετά καλά, δεν μπορώ να πω ότι κατάφερα να το χαρώ πραγματικά. Νομίζω πως η επιλογή του να είναι (σχεδόν) ακουστικό το set, ενώ είχε ενδιαφέρον σαν ιδέα, δεν το "σήκωνε" η φάση, ακόμα και αν το "επέβαλε" ο χώρος. Έτσι κι αλλιώς το ελληνικό κοινό στις συναυλίες λύνει όλα του τα προβλήματα, μιλάει σα να μην υπάρχει αύριο και γενικώς σπάνια θα σεβαστεί τον καλλιτέχνη που βρίσκεται πάνω στη σκηνή. (Νομίζω αυτό θα το διαπιστώσετε και από τα videos μας). Τον καλλιτέχνη που εκείνη τη στιγμή κάνει τα πάντα για να τον διασκεδάσει, να τον προβληματίσει (Τhey’ll Νever Understand - The Vaxtones) ή τον καλλιτέχνη που η ψυχή του σπαράζει για τα παιδιά που χάνονται την ώρα που αυτός βρίσκεται στη σκηνή (Βloom – Panos Birbas)... Ήταν πραγματικά δύσκολο να απολαύσουμε τα…ψιθυρίσματα του Isaac ας πούμε, αλλά και να χαρούμε την ενέργεια των Μπίρμπα και The Vaxtones. Το κοινό στο πίσω μέρος της αγοράς δεν πρέπει να άκουσε νότα, αλλά λογικά έφυγε με τη λύση του Κυπριακού. Κάτι είναι κι αυτό.
Μιας και είναι μουσικό ραδιόφωνο το Voice (και αρκετά καλό μάλιστα), ελπίζω και εύχομαι οι ακροατές του να το «ακούν».

Photos/videos: v_era