Το έντονο ενδιαφέρον για τη ζωντανή παρουσίαση του ντεμπούτου Earths Collide των we.own.the.sky στο παντοτινό μας στέκι, το ΑΝ Club, ήταν διττό. Ήθελα καταρχάς να διαπιστώσω αν όσα θετικά διέκρινα και κατέγραψα στην κριτική του δίσκου (στο Sliding Backwards μπορείτε να βρείτε και κριτική του άλμπουμ) όντως ισχύουν, ενώ ταυτόχρονα λαχταρούσα να νιώσω την live απόδοση των πολλών ωραίων κομματιών. Παράλληλα βέβαια, με ενδιέφερε και η αντιμετώπιση που θα είχαν από το κοινό κυρίως από πλευράς προσέλευσης. Στο τέλος έφυγα ικανοποιημένος τόσο από το live όσο και από την παρουσία του κόσμου. Ίσως να περίμενα λίγο μεγαλύτερη προσέλευση αλλά διαρκώς ξεχνώ ότι ζω στην Ελλάδα και θα πρέπει οι απαιτήσεις μου να είναι προσαρμοσμένες στα εδώ δεδομένα. Όμως, η ενθουσιώδης υποδοχή και η στήριξη προς τη μπάντα ακόμα και όταν προέκυψαν κάποια προβληματάκια (θα αναφερθούμε παρακάτω σε αυτά) ήταν κάτι παραπάνω από αρκετή.

Τη συναυλία άνοιξαν οι φίλοι των w.o.t.s, οι γνωστοί πλέον στο ελληνικό κοινό Afformance, η Αθηναϊκή post rock μπάντα με μεγάλη χρονικά -αλλά και δημιουργικά- πορεία στο χώρο, με πολλά live και ήδη 2 LP και μια συλλογή στο ενεργητικό της. Είναι η τρίτη φορά που τους βλέπω, όλες σαν support, και νομίζω πως η βελτίωση τους είναι ραγδαία. Σίγουρα η εμπειρία από τα live στο εξωτερικό έχει βοηθήσει τα μέγιστα, κυρίως στο δέσιμο της μπάντας αλλά και στην άνεση να αποδώσουν μπροστά σε κόσμο, όσα όμορφα κάνουν στο studio. Οι CV, Κώστας, Dennis, Γιάννης και Νίκος βγήκαν ακριβώς στις 10 μ.μ. και «ζέσταναν» ιδανικά το κοινό με επτά συνθέσεις για 45 λεπτά. Το set τους περιείχε κομμάτια από όλες τις κυκλοφορίες τους (ενδεικτικά αναφέρω τα καταπληκτικά Lugano και Cloudshaper), ενώ μας άφησαν με το A Tide Before The Flickering Sun, το πρώτο single που κυκλοφόρησαν στην καριέρα τους, πίσω στο 2006 το οποίο και βρίσκεται στο άλμπουμ A Glimpse To The Days That Pass του 2009. Στο τέλος του set, οι ίδιοι μας προέτρεψαν να υποδεχθούμε τους w.o.t.s, σε ένα χώρο που ήταν ήδη στο κεντρικό και το πίσω τμήμα του σχεδόν γεμάτος.

Μεσολάβησαν περίπου 30-35 λεπτά για το απαραίτητο soundcheck. Ίσως ήταν λίγο υπερβολικός χρόνος αλλά πέρασε ευχάριστα, καθώς οι στιγμές αυτές συνοδεύτηκαν από εξαιρετικές dark-electro επιλογές (όπως Jon Hopkins και Kiasmos) από τους djs. Η ώρα που θα έβγαινε η μπάντα έφτασε και περίπου στις 11.15 το κοινό υποδέχτηκε θερμά τους Ηλία, Κώστα, Αλεξ, Δημήτρη και Στέφανο (το νέο μόνιμο ντράμερ της μπάντας).

Το πρώτο εντυπωσιακό στοιχείο της εμφάνισης τους ήταν ο φωτισμός, ο οποίος ήταν φροντισμένος από την ίδια την μπάντα. Το μπλε φώς κυριαρχούσε και δημιουργούσε όμορφη, σκοτεινή ατμόσφαιρα που έδενε ιδανικά με το γκρούπ που ήταν ντυμένο στα μαύρα. Οι πλαϊνές κατακόρυφες στήλες που ακολουθούσαν το ρυθμό έδιναν επίσης αυτό που χρειαζόταν ώστε να παρουσιαστούν σωστά τα δυνατότερα κομμάτια του δίσκου. Εύγε στον Παναγιώτη Τσαλαβρέτα για την προσεγμένη δουλειά του.

Το live ξεκίνησε με το προηχογραφημένο κομμάτι του Intro του δίσκου, το УВБ-76 και η σειρά συνεχίστηκε με τα Transmission Of Static, Muzzle και Parasitic.

Εδώ κάπου αποφάσισαν να κάνουν ένα διάλλειμα από τα κομμάτια του Earths Collide και μας έδωσαν μια ιδέα από την προηγούμενη δουλεία τους και συγκεκριμένα το E.P The Glass/Neils του 2013 όπου και ακούσαμε τα Raindrops And Oceans και Alterecho. Κατόπιν, ήρθε η ώρα για το αγαπημένο 22 Halo, με την υπέροχη ακουστική κιθάρα να ξεκινά, ντύνοντας καταπληκτικά το κομμάτι. Παρόλο που παρουσιάστηκαν κάποια θεματάκια στα τύμπανα του Στέφανου, το κοινό έδειξε κατανόηση. Επ’ευκαιρία της αναγκαστικής διακοπής, ο Ηλίας προέτρεψε τον κόσμο να επισκεφτεί το merch το οποίο και άξιζε πραγματικά. Γενικώς αυτός είναι ένας πολύ καλός τρόπος να ενισχύονται απευθείας οι καλλιτέχνες που αγαπάμε, με αγορά δηλαδή προϊόντων επί τόπου στα live. Μετά τη διακοπή ακούσαμε πάλι ολόκληρο το 22 Halo που αποδόθηκε όπως του άξιζε, δίνοντας μία από τις πολύ καλές στιγμές της βραδιάς.

Κατά την εκτέλεση του yodatrainschewbacca παρουσιάστηκε ξανά κάποιο μικροπρόβλημα με τον ήχο της μίας κιθάρας, παρ’ολαυτά ο Ηλίας μας ζήτησε για τα τελευταία 2 κομμάτια να το χαρούμε μαζί τους στο έπακρο “..ανεξάρτητα από το αν έχει ήχο τελικά η μια κιθάρα ή όχι..”. Τα δυο αυτά κομμάτια είναι ίσως και τα πλέον κατάλληλα του δίσκου για να παιχτούν μπροστά σε κοινό αλλά και για να κλείσουν ένα live. Τα Penny For Your Thoughts και Retrospect ενθουσίασαν πραγματικά τον κόσμο. Μάλιστα, ο Κώστας στην κιθάρα, θέλοντας ίσως να ξορκίσει την όλη αναποδιά, κατέβηκε από την σκηνή και έπαιξε για 2 περίπου λεπτά περιτριγυρισμένος από το κοινό. Ωραία στιγμή, δυνατό φινάλε!

Συμπερασματικά, ήταν ένα πολύ όμορφο live από δύο καταπληκτικές ελληνικές μπάντες. Προσωπικά αισθάνομαι πολύ μεγάλη χαρά που η χωρά μας, με όλα τα προβλήματα της, καταφέρνει και παράγει τόσο ποιοτικές μπάντες και είναι πολύ καλό το γεγονός ότι ο κόσμος τις στηρίζει. Ίσως τα προβληματάκια που παρουσιαστήκαν στο live να δυσαρέστησαν λίγο τους we.own.the.sky, αφού θα προτιμούσαν στην παρουσίαση του Earths Collide να πάνε όλα τέλεια, αλλά θεωρώ πως αυτά συμβαίνουν και θα συμβαίνουν και στο μέλλον. Η ουσία είναι πως ο κόσμος έφυγε ευχαριστημένος, σίγουρα περισσότερο από το ίδιο το συγκρότημα, και προσωπική μου άποψη είναι ότι θα συνεχίσει να στηρίζει και τις δύο αυτές μπάντες που υπηρετούν το αναμφισβήτητα «δύσκολο» αυτό είδος.

Φωτογραφίες: v_era

Το κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στο soundgaze.gr